8 mitów na temat testowania patogenów

Mit 1

Testowanie patogenów środowiskowych nie poprawia mojego programu bezpieczeństwa żywności

Większość przepisów dotyczących patogenów wymaga testowania produktów końcowych przed bezpiecznym dopuszczeniem partii produkcyjnej żywności do dystrybucji i sprzedaży detalicznej. Istnieje jednak kilka wyzwań związanych z testowaniem produktów końcowych. Po pierwsze, zmienne takie jak mikroflora tła, właściwości hamujące, poziom pH i stężenie soli utrudniają wykrywanie patogenów. Po drugie, metody pobierania próbek i ich niejednorodność mogą prowadzić do niedokładności, zwłaszcza jeśli poziomy zanieczyszczenia są bardzo niskie. W jaki sposób producenci żywności mogą mieć pewność, że liczba przebadanych próbek jest wystarczająca, aby zapewnić, że dana partia jest całkowicie wolna od niebezpiecznych patogenów? Testy środowiskowe okazały się bardzo przydatnym narzędziem w wielu programach bezpieczeństwa żywności i zostały zaadaptowane jako część kontroli zapobiegawczych zgodnie z ustawą FDA Food Safety Modernization Act (FSDA). Programy monitorowania środowiska (lub EMP) pozwalają producentowi żywności znaleźć nisze wzrostu w obszarach produkcyjnych i podjąć działania w celu wyeliminowania wszelkiego ryzyka związanego z zanieczyszczeniem żywności. Należy pobierać próbki z obszarów o wysokim ryzyku skażenia patogenami, ponieważ celem testów środowiskowych jest znalezienie pozytywnych wyników. Celem monitorowania jest wyeliminowanie potencjalnych patogenów z zakładu i linii produkcyjnej, zanim dojdzie do faktycznego skażenia, i zapewnienie producentom żywności wczesnego wskazania ryzyka/problemu związanego z zanieczyszczeniem.

Mit 2

Wewnętrzne testowanie patogenów wymaga znacznych inwestycji

Laboratoria usługowe często mówią klientom, że testowanie patogenów żywności we własnym zakładzie jest zbyt kosztowne i pracochłonne. Może to być prawdą, jeśli stosowane są standardowe procedury (FDA BAM, ISO), ponieważ zazwyczaj wymagają one dużo czasu. Inne metody, takie jak ELISA i PCR w czasie rzeczywistym, wymagają drogiego sprzętu. W rzeczywistości jedynym sprzętem potrzebnym do testów wewnętrznych jest inkubator do fazy wzbogacania i waga do ważenia próbek. Autoklaw jest opcjonalny i tylko wtedy, gdy chcą Państwo sterylizować własne pożywki lub usuwać odpady. Może również zaistnieć potrzeba wydzielenia osobnego pomieszczenia do wzbogacania i testowania. W przypadku korzystania z pasków bocznego przepływu nie ma potrzeby stosowania dodatkowego sprzętu do interpretacji wyników, a zatem nie jest konieczna znaczna inwestycja.

Mit 3

Testowanie patogenów wymaga dobrze wyszkolonego personelu

Szybkie metody wykrywania patogenów zostały usprawnione od czasów, gdy tylko wysoko wykwalifikowani mikrobiolodzy mogli przeprowadzać takie testy, wraz z niezliczonymi probówkami, płytkami i wnikliwym okiem. W zależności od metody nadal wymagane są różne zestawy umiejętności, ale wiele zestawów testowych może być skutecznie obsługiwanych przez przeszkolony personel. Nie wszystkie metody testowe wymagają wysoko wykwalifikowanego personelu. W wielu firmach pracownicy laboratoriów mogli zostać przeniesieni z zakładu produkcyjnego i mogą nie mieć wykształcenia naukowego. Metody testowe powinny być zatem proste i solidne, z minimalnymi krokami, aby pomóc usprawnić przepływ pracy w laboratorium i zminimalizować ryzyko błędów. Laboratorium musi również być w stanie wykazać, że jego pracownicy zostali przeszkoleni w zakresie obowiązującej metody testowej. Niektóre firmy uczestniczą również w programach testów biegłości, aby upewnić się, że ich personel laboratoryjny może pracować niezależnie w celu uzyskania dokładnych wyników testów.

Mit 4

Wymogi dotyczące bezpieczeństwa w laboratorium zniechęcają małe firmy do przeprowadzania własnych testów

Patogeny żywnościowe z tzw. grupy ryzyka 2, takie jak Salmonella, Listeria i E. coli O157, mogą być obsługiwane w pomieszczeniach z niewielkimi zmianami. Patogeny z tej grupy ryzyka nie są uważane za niebezpieczne dla pracowników laboratoriów i ogółu społeczeństwa. Zgodnie z normą EN 12128 (norma europejska), Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories (US Centers for Disease Control and Prevention) oraz podręcznikiem bezpieczeństwa biologicznego Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), takie pomieszczenia powinny być oznaczone symbolem zagrożenia biologicznego i mieć ograniczony dostęp. Tylko osoby pracujące z patogenami powinny mieć dostęp do tego pomieszczenia laboratoryjnego. Powierzchnie w pomieszczeniu muszą być odporne na chemikalia, a zatem również na środki dezynfekujące. Te wymagania dotyczące bezpieczeństwa w laboratorium mogą być łatwo spełnione przez małych producentów żywności.

Mit 5

Nie mogę pozbyć się skażonego materiału testowego

Tak, może Pan. Oto trzy opcje bezpiecznej utylizacji: 1. Proszę użyć autoklawu i ustawić temperaturę na 121°C na co najmniej 20 minut. Materiał można teraz bezpiecznie usunąć jako odpady resztkowe. 2. Proszę użyć systemu dezynfekcji mikrofalowej. Materiał można teraz bezpiecznie usunąć jako odpady resztkowe. 3. Proszę zlecić to zadanie firmie zajmującej się odpadami. Zamówi ona specjalne kontenery do zbierania skażonych odpadów i usunie je dla Państwa.