Co to jest Citrinin?

Jest to żółty związek będący pochodną fenolu. Ma cytrynowożółty kolor, gdy znajduje się na chromatogramach cienkowarstwowych oglądanych w świetle widzialnym. Krystalicznie czysta cytrynina jest również żółta.

Produkcja i występowanie

Nazwa związku pochodzi od organizmu Penicillium citrinum, z którego po raz pierwszy wyizolowano tę mikotoksynę. Od tego czasu wykazano, że związek ten jest wytwarzany przez kilka innych gatunków Penicillium, a także przez kilka wybranych gatunków Aspergillus. Cytrynina została wyizolowana z jej naturalnego występowania w ziarnach zbóż, takich jak pszenica, jęczmień, owies, ryż i kukurydza. Prawdopodobnie główną cechą charakterystyczną jej występowania jest to, że często współwystępuje z ochratoksyną A w zbożach, a większość izolatów grzybów wytwarzających cytryninę wytwarza również ochratoksynę A. Przypuszcza się, że warunki, w których cytrynina występuje na polu, są podobne do tych dla ochratoksyny, a poziomy stwierdzono w ziarnach zbóż tak wysokie, jak 80 ppm. Niestety, niewiele wiadomo na temat występowania ochratoksyny lub cytryniny na polu i dlatego są one uważane za problemy związane z przechowywaniem ziaren, chociaż wiadomo, że ochratoksyna występuje w niektórych uprawach podczas zbiorów, takich jak winogrona, ale jest to zwykle wynikiem produkcji przez niektóre z "czarnych" aspergilii, takich jak A. carbonarius.

Ponownie, ziarna z widoczną obecnością pleśni powinny być podejrzane, zwłaszcza jeśli grzyby zostaną zidentyfikowane i okażą się być gatunkami zdolnymi do produkcji cytryniny. Ziarno o stęchłym zapachu powinno być podejrzane o obecność mikotoksyn, ale tylko badanie na obecność określonych mikotoksyn może być absolutnym dowodem.

Jest prawdopodobne, że większość cytryniny w ziarnach występuje podczas przechowywania, przynajmniej do czasu uzyskania dalszego wglądu w występowanie w terenie. Dlatego ziarno powinno być odpowiednio przechowywane, suche i o wilgotności <14%, a uszkodzenia przez owady powinny być unikane lub ograniczone do minimum. Utrzymanie integralności okrywy nasiennej i unikanie wilgoci sprzyjającej rozwojowi grzybów może zapobiec tworzeniu się mikotoksyn podczas przechowywania.

Toksyczność

Obawy dotyczące toksyczności cytryniny wydają się być ukierunkowane na drób z wpływem głównie na nerki tych gatunków. Jeśli chodzi o względną toksyczność, cytrynina wydaje się być znacznie mniej toksyczna dla drobiu niż oosporyna lub ochratoksyna A, dwie inne ważne nefrotoksyczne mikotoksyny. Wysokie poziomy cytryniny mogą wpływać nie tylko na nerki, ale także na wątrobę. Cytrynina powoduje martwicę nabłonka kanalików dystalnych w nerkach i jest tautomerem zależnym od pH. Jako cytrynina jest obojętna, ale gdy jest wydalana z moczem zasadowym, staje się fenolem, który jest szybko wchłaniany przez nerki, gdzie tautomeryzuje z powrotem do cytryniny. U drobiu powszechne objawy toksyczności cytryniny obejmują zwiększone zużycie wody i biegunkę. Objawy te zostały wywołane przez poziomy tak niskie jak 130 i 260 ppm cytryniny w diecie. Biegunka wydaje się być spowodowana zwiększonym wydalaniem moczu z powodu zmienionej funkcji i procesów zwyrodnieniowych kanalików nerkowych, a nie z powodu zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Jest wysoce prawdopodobne, że gdy cytrynina i ochratoksyna występują w połączeniu w ziarnie, a następnie są podawane zwierzętom, może dojść do zaostrzenia skutków z powodu podobieństwa działania obu toksyn. Wszelkie poszukiwania jednej z toksyn powinny obejmować również drugą.